ضرب المثل هاي محلى سوادکوه و مازندران(8)
اَگِه داروَک بَخوندِه گِنِه وارِش اِنِه:
اگر قورباغه سبز روي درخت بخواند ميگويند باران ميآيد.
پنج شنبه نون و خِرما دَر کامبي تا اَمِه مِردِه جِه بَرِسِه:
پنجشنبه نان و خرما بيرون ميدهيم تا ثوابش به مرده ما برسد.
چايي دِلِه دار دَرِه مِهمون قد بِلِند اِنِه:
روي چايي ساقه اش قرار گرفته مهمان قد بلند ميآيد.
خوي بد بدي صدقه دَر هاکِن تا بدي اون خو بر طرف بَوشِه:
خواب بد ديدي صدقه بده تا بدي آن خواب بر طرف شود.
سگ سر او نَشِند تِه دَست گِند موک زَندِه:
روي سگ آب نريز دستت زگيل ميزند.
شو بي وقت نونه جارو بَزوئن فرشته ملائکه رِه شِه سِرِه جا بيرون کاندي:
شب بي موقع نبايد جارو بزني چون فرشته و ملائکه را از خانه خود بيرون ميکني.
گرم تندير سَره دَپوشي تِه وِسِه حادثه پيش اِنِه:
سر تنور گرم را بپوشاني براي تو حادثه پيش ميآيد.
نِمِک رِه نِشِند بِنِه بِه خاطر اين که حضرت زهرا چشم اُو هَستِه:
نمک را زمين نريز به خاطر اين که آب چشم حضرت زهرا است.
وِشنا رِه خورِش نَوِنِه خوره بالش نَوِنِه: آدم گرسنه اهميتي به خورشت غذا نميدهد ادم خواب الود اهميتي به بالشت نميدهد.
عاروس رقص بلد نيه گِنِه بِنِه تپه چاله دارنِه:
عروس رقص بلد نيست ميگويد زمين تپه چاله دارد يا ( هموارنيست).
ادامه مطلب...
تاریخ: جمعه 4 اسفند 1391برچسب:
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
ضرب المثل هاي,
محلى,
سوادکوه,
مازندران(8),
,
ضرب المثل های محلی سوادکوه و مازندران(7)
آدم ندونه ونه گرواز کجه چال دره
د زن دار آدم ونه مسجد کنار باخسه
اغوز خانی بخری ونه چک چک ره نشنویی؟
آشپج که دتا بینه پرزو ره سگ ورنه
آبرو ره بز نارنه که ونه دم هوائه
آبکش جری ره گنه د سولاخه
آدم پر اتتا دفعه میرنه
آدم وشنا تیرنگ خو ویننه
شه سره بسم الله اتتی سره استغفرالله
نئی نزا اسم ره گنه غلامرضا
برادری بجا بزکله شه قمت دارنه
تاریخ: جمعه 4 اسفند 1391برچسب:
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندران(7),
,
ضرب المثل های محلی سوادکوه و مازندرانی(5)
دله گزنا ، ديا امزنا
اتتا بي نماز وسه ، در مسجد ر نوننه.
یا گرد بونه یا چارسی
پیشین دمالین پله
رحمت بر کفن دز پیشین
آسمون کینگ بنه ننه
سر بیی په کچه بسیاره
آقا نوکر دارنه نوکر چاکر دارنه
ارباب که سره نوکر اتتا نون گلی وسسه
مردم آه اثر کنه سرشو نکرده سحر کنه
اتتا اودنگ چال ره هفت تا شاب مجنه
اتتا بار گاز اتتا بار ناز
اتتا بز کمتر اتتا هه کمتر
اتتا خرابه حموم هفتا جمه دار
اتتا درو گنه اتتا پون دنه
اتتا دززه اتتا دسگ
ادامه مطلب...
تاریخ: جمعه 4 اسفند 1391برچسب:
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
ضرب المثل های,
محلی,
سوادکوه,
مازندرانی(5),
,